چه بررسی هایی که آشکارسازهای گاز قبل از استفاده باید انجام دهند

آشکارساز گاز قبل از استفاده باید تحت بررسی های زیر قرار گیرد:

1. بازرسی محیطی برای استفاده: قبل از استفاده، پلاک نام آشکارساز گاز باید بررسی شود تا نوع و محدوده گاز شناسایی شده، محدوده دمایی قابل اجرا و منطقه قابل اجرا ضد انفجار مشخص شود. ردیاب های گاز مختلف محدوده کاربری خاصی دارند و کار در محیط های فراتر از محدوده استفاده ممکن است باعث آسیب به آشکارساز گاز شود و در موارد شدید ممکن است عملکرد تشخیص خود را از دست بدهد. به عنوان مثال، اگر یک آشکارساز LEL گاز قابل احتراق به طور تصادفی در محیطی بیش از 100٪ LEL استفاده شود، ممکن است حسگر را کاملاً بسوزاند. با این حال، استفاده از آشکارسازهای گاز سمی در غلظت های بالا برای مدت زمان طولانی نیز می تواند باعث آسیب به سنسورها شود.

2. بررسی قدرت ظاهری: قبل از استفاده، به دقت بررسی کنید که آیا ظاهر آشکارساز گاز سالم و سالم است یا خیر. آشکارساز باید روشن شود تا ببیند آیا می تواند به طور معمول قبل از ورود به رابط تشخیص، خود بررسی کند تا ببیند که آیا قدرت آشکارساز می تواند نیازهای کاری را برآورده کند یا خیر. اگر باتری کم است، باید فورا شارژ شود و به محل کار آورده نشود.

3. تست هشدار: پس از روشن شدن معمولی آشکارساز گاز، سیلندر گاز مربوطه باید برای تست تهویه استفاده شود تا بررسی شود که آیا پاسخ سنسور آشکارساز گاز حساس است و آیا عملکرد زنگ کامل است یا خیر. اگر دتکتور پس از تست تهویه پاسخ نداد، باید فورا تعمیر شود.

به طور خلاصه، لازم است قبل از استفاده، دتکتور گاز را بررسی کنید. آشکارساز گاز می تواند به سرعت انواع گازهای مختلف را شناسایی کرده و محتوای و غلظت آنها را نمایش دهد. اگر گازهای سمی شناسایی شود، به سرعت به کارکنان هشدار می دهد.