هنگام خرید آشکارساز گاز مونوکسید کربن به چه نکاتی باید توجه کرد

ابتدا باید تعیین کنیم که کدام سنسور را انتخاب کنیم

هنگامی که ما مونوکسید کربن را تشخیص می دهیم، اساسا از حسگرهای الکتروشیمیایی استفاده می کنیم، اما انواع مختلفی از سنسورهای الکتروشیمیایی برای تشخیص غلظت مونوکسید کربن وجود دارد. بنابراین، ما باید با توجه به محیط تشخیص خود انتخاب کنیم. نوع * * * یک سنسور ضد تداخل است که در هنگام استفاده می تواند در برابر تداخل گازهای دیگر مانند هیدروژن در نتایج تشخیص مقاومت کند. بنابراین، اگر هنوز هیدروژن در محیط وجود دارد، باید این نوع سنسور را انتخاب کنیم. اگر نه، می‌توانیم معمولی را انتخاب کنیم. نوع دوم سنسور دو در یک است. با توجه به توسعه فناوری، اکنون دو حسگر در یک وجود دارد که از گازهایی مانند مونوکسید کربن و سولفید هیدروژن، مونوکسید کربن و اکسیژن تشکیل شده است.

اگر هنگام تشخیص مونوکسید کربن نیاز به تشخیص غلظت گازهایی مانند اکسیژن یا سولفید هیدروژن داشته باشیم، می توانیم این نوع سنسور را برای تشخیص انتخاب کنیم. هنگام انتخاب سنسور، باید محدوده تشخیص و وضوح خود را نیز در نظر بگیریم، زیرا زمانی که غلظت مونوکسید کربن در محیط از محدوده فراتر رود، نه تنها آشکارساز قادر به تشخیص آن نیست، بلکه باعث ضربه و آسیب به آن می شود. سنسور آشکارساز

پس از تعیین سنسور بر اساس محیط تشخیص و محدوده تشخیص، باید مشخص کنیم که آیا با توجه به نیازهای تشخیص و سناریوهای استفاده، قابل حمل است یا ثابت. قابل حمل به این معنی است که اندازه آن کوچک است و می توان آن را در اطراف، دستی یا روی جیب پیراهن پوشید، در حالی که ثابت به این معنی است که به طور ثابت در یک مکان نصب می شود تا به طور مداوم غلظت و تغییرات مونوکسید کربن در محیط را تشخیص دهد. بنابراین، به عنوان یک آشکارساز آنلاین نیز شناخته می شود که می تواند داده های تشخیص را به کنسول های کنترل مختلف منتقل کند.

بنابراین، ما نیز باید با توجه به سناریوهای استفاده خود انتخاب کنیم. اگر بخواهیم کارگران را از رعایت احتیاطات ایمنی در سناریوهای مختلف کاری جلوگیری کنیم، می‌توانیم از دستگاه‌های قابل حمل استفاده کنیم. اگر نیاز به نظارت مداوم بر غلظت مونوکسید کربن در همان محیط داشته باشیم، می توانیم از آشکارسازهای گاز آنلاین برای تشخیص استفاده کنیم.